„Ostatni wagonik węgla” to eksponat upamiętniający upadek przemysłu ciężkiego, który był od dawna obecny w kapitalistycznej Europie. Niegdyś siła napędowa rozkwitu gospodarczego w powojennej Europie, do lat 70. XX wieku był coraz częściej zastępowany produkcją przemysłową tańszych konkurentów międzynarodowych, takich jak Tajwan, Korea Południowa czy Brazylia. Natomiast w krajach europejskich zainteresowano się energią jądrową, aby uniezależnić się od zagranicznej ropy.