W XIX wieku zaszły ogromne zmiany w kulturze przemysłowej. Nadal jednak ponowne wykorzystanie i przetwarzanie wszystkich produktów było standardową praktyką. Nawet odchody były cennym zasobem. Ta „sucha toaleta”, czyli wiadro na odchody, które przykrywało się popiołem lub ziemią, została pomyślana jako alternatywa dla coraz popularniejszej muszli klozetowej. Jej celem było oszczędzanie wody, unikanie zanieczyszczania rzek i zachowanie odchodów ludzkich, aby wykorzystać je jako nawóz rolniczy.