Back to top

AN EORAIP A MHÚNLÚ

AN EORAIP A MHÚNLÚ

Cad é an Eoraip? Taispeántar dúinn sa tíreolaíocht nach spás uathúil aisti féin a bhí san Eoraip riamh.  Tagann ainm na mór-roinne féin ó mhiotas ársa na Gréigise, Europa, scéal arb iomaí míniú atá tugtha air, ar nós na staire féin, agus ó dhearcthaí éagsúla sa saol.

Déantar cur síos ar an Eoraip trína héachtaí agus trína traidisiúin, ach cad atá éagsúil fúithi le hais mór-ranna eile? An féidir linn a rá go bhfuil stair Eorpach i gcoiteann againn nuair a chuaigh an stair sin i gcion ar dhaoine ar bhealaí éagsúla? An bhfuilimid in ann teacht ar chomóntacht? An ann do thaisce den chuimhne Eorpach?

MIOTAS EUROPA

Tagann an dia Gréagach Zeus chuig banphrionsa miotasach, Europa, arbh as an bhFéiníc di - an Liobáin sa lá atá inniu ann - i gcruth tairbh bháin agus fuadaíonn sé í. Tar éis dó titim i ngrá lena háilleacht, tógann sé leis chuig oileán na Créite í.

Samhlaíodh ainm na hEorpa leis an miotas seo ón tseanaois i leith agus samhlaítear lena chéile go fóill iad sa lá atá inniu ann. Tá an miotas seo le fáil san ealaíon, sa litríocht, sa reiligiún agus sa pholaitíocht, áit a mbaintear ciall nua as an scéal agus as na híomhánna ann go minic chun saincheisteanna reatha a léiriú.

AN OIDHREACHT EORPACH

Cad a nascann an mhór-roinn le chéile? Cad a d’fhéadfaí a mheas mar oidhreacht Eorpach?

Is mó an Eoraip ná suimiú na startha náisiúnta, ach an sibhialtacht agus cultúr í a thréithríonn traidisiúin agus luachanna áirithe a forbraíodh trí stair?

Is bunghnéithe iad seo atá Eorpach go bunúil agus a leath ar fud na mór-roinne. An féidir iad a áireamh mar shaintréithe ar leith de chultúr na hEorpa? Más féidir, cé acu codanna den oidhreacht Eorpach seo ba cheart dúinn a chaomhnú, cad is maith linn a athrú, cad ba cheart dúinn a chonspóid?

AN CHUIMHNE

Más cuimhin linn an t-am atá caite, an féidir linn athdhéanamh a bhotún a sheachaint? Tá cuimhne riachtanach. I gcás daoine aonair nó grúpaí sóisialta, is é bunús na foghlama agus na féinfheasachta é.

Fós is feiniméan casta an chuimhne. Tá sí roghnach agus ailínithe go do-scartha le dearmad. Is cuid ríthábhachtach den stair ár gcuimhní agus imríonn tionchar domhain ar ár láithreach agus ar ár dtodhchaí. Athraíonn an tslí is cuimhin linn an stair chéanna de shíor.